Azərbaycan Milli Kitabxanasının direktoru, Azərbaycanın əməkdar mədəniyyət işçisi, professor Kərim Tahirov: "Milli mədəniyyətimiz Heydər Əliyev ideyalarından güc alır"

Azərbaycan Milli Kitabxanasının direktoru, Azərbaycanın əməkdar mədəniyyət işçisi, professor Kərim Tahirovun "Ulu Öndər Heydər Əliyev kitabları çox sevirdi" fikri, böyük liderin elmə, maarifə və mənəvi dəyərlərə nə qədər yüksək önəm verdiyini, onun kitablarla qurduğu mənəvi bağın dərinliyini və zənginliyini nümayiş etdirən qiymətli bir ifadədir. Bu sadə, lakin dərin mənalı fikir, Ulu Öndərin şəxsiyyətində oxumağın, öyrənməyin, biliyin və maarifin nə qədər böyük yer tutduğunu göstərməklə yanaşı, həm də bütövlükdə cəmiyyətə nümunə olan bir yaşam fəlsəfəsini əks etdirir.

Heydər Əliyev kitabı təkcə bilik mənbəyi kimi deyil, həm də milli yaddaşın, milli mənəviyyatın, xalqın tarixi təcrübəsinin və bəşəri dəyərlərin daşıyıcısı kimi dəyərləndirirdi. O, xalqın inkişafını, dövlətin tərəqqisini birbaşa maariflə, təhsillə, mədəniyyətlə əlaqələndirir, bu sahələrin əsas dayağı kimi isə məhz kitabı görürdü. Heydər Əliyevin həyat yoluna, fəaliyyəti boyunca söylədiyi fikirlərə və həyata keçirdiyi siyasətə nəzər saldıqda, onun kitaba olan sevgisinin nə qədər səmimi və sistemli olduğu aydın görünür.

Ulu Öndərin gənclik illərindən başlayaraq formalaşan intellektual dünyagörüşü, oxumağa və öyrənməyə olan həvəsi, geniş kitabxanası və zəngin biblioqrafik biliyi onu dövrünün ən savadlı liderlərindən birinə çevirmişdir. O, gənc yaşlarından klassik Azərbaycan və dünya ədəbiyyatını oxumuş, tarix, fəlsəfə, siyasət, mədəniyyət sahəsində saysız-hesabsız əsərlərlə tanış olmuşdur. Bu biliklər ona yalnız şəxsi inkişaf üçün deyil, həm də rəhbərlik etdiyi xalqın gələcəyini doğru istiqamətdə müəyyənləşdirmək üçün zəruri idi.

Heydər Əliyev kitabı sadəcə oxuyan bir insan deyildi, o, həm də kitaba dəyər verən, onu qoruyan və təbliğ edən bir lider idi. Onun təşəbbüsü ilə Azərbaycanda kitabxana sistemi genişləndirildi, çap işi inkişaf etdirildi, yazıçı və şairlərə, ziyalılara yüksək diqqət göstərildi. Milli Kitabxananın fəaliyyəti, rayon və kənd kitabxanalarının yenilənməsi, uşaq və məktəb kitabxanalarının yaradılması və gücləndirilməsi onun rəhbərliyi dövründə mədəniyyət siyasətinin vacib istiqamətlərindən birinə çevrildi.

Ulu Öndər bir çox çıxışında gəncləri kitaba, elmə, oxumağa səsləyir, kitab oxumağı bir zərurət, vətəndaşlıq borcu kimi təqdim edirdi. O, bildirirdi ki, yalnız savadlı, maarifli, dünya görüşü geniş olan nəsil Azərbaycanın müstəqilliyini qoruyub saxlaya, onu inkişaf etdirə bilər. Bu baxış tərzi Heydər Əliyevin strateji düşüncəsinin ayrılmaz hissəsi idi. Onun rəhbərlik etdiyi illərdə təhsil və mədəniyyət sahəsinə ayrılan diqqət, məhz bu konsepsiyanın təzahürü idi.

Kitaba olan sevgi, onun siyasətində də öz əksini tapırdı. Mədəniyyət xadimlərinə verilən dövlət mükafatları, yazıçıların əsərlərinin dövlət hesabına nəşri, kitab bayramlarının təşkili, kitabxanalara dəstək layihələri bir liderin öz xalqının mənəvi inkişafına necə həssas yanaşdığını sübut edir. Bu diqqət yalnız paytaxtla məhdudlaşmırdı – ölkənin ucqar kəndlərinə qədər kitabxana mədəniyyəti yayılırdı. Bu da onu göstərir ki, Heydər Əliyev üçün maariflənmə yalnız elita üçün deyil, bütün xalq üçün vacib idi.

Azərbaycan Milli Kitabxanası – ölkənin aparıcı mədəniyyət və informasiya müəssisəsi olaraq – məhz Ulu Öndərin irsinin daşıyıcısı və təbliğatçısı kimi fəaliyyət göstərməkdədir. Bu müəssisənin bugünkü uğurları, dünya kitabxanaları ilə qurduğu əməkdaşlıq, rəqəmsallaşma sahəsində apardığı işlər, oxuculara təqdim edilən geniş elektron resurslar və intellektual xidmətlər, məhz Heydər Əliyev tərəfindən əsası qoyulmuş kitabsevərlik ənənəsinin birbaşa davamıdır.

Professor Kərim Tahirovun rəhbərliyi ilə Azərbaycan Milli Kitabxanası Ulu Öndərin irsini yalnız qorumaqla kifayətlənmir, eyni zamanda onu inkişaf etdirərək yeni dövrün çağırışlarına cavab verən layihələrlə zənginləşdirir. Burada təşkil olunan tədbirlər, sərgilər, kitab təqdimatları, elmi-praktik konfranslar, oxucu kampaniyaları – hamısı Heydər Əliyevin ideyalarının cəmiyyətə çatdırılması və təbliğinə xidmət edir. Bu mənada Tahirovun səsləndirdiyi fikir həm də bu fəaliyyəti əsaslandıran ideoloji mövqeyi ifadə edir.

Heydər Əliyev şəxsiyyəti ilə kitaba olan münasibət arasında çox sıx və dərin bağlar var. Onun öz nitqlərində tez-tez klassik ədəbiyyat nümunələrindən sitatlar gətirməsi, yazıçı və şairlərlə yaxın münasibəti, onların yaradıcılığına verdiyi dəyər, kitabın onun mənəvi dünyasında tutduğu yerin miqyasını göstərir. Məsələn, Cəlil Məmmədquluzadənin, Mirzə Fətəli Axundzadənin, Hüseyn Cavidin, Nizami Gəncəvinin, Füzulinin, Səməd Vurğunun əsərləri haqqında onun söylədiyi dərin məzmunlu fikirlər, onların yaradıcılığına olan yüksək dəyər bu sevginin təzahürüdür.

Ulu Öndərin şəxsi kitabxanası da onun kitaba olan sevgisinin bir başqa təzahürüdür. Bu kitabxanada həm klassik, həm də müasir ədəbiyyat nümunələri, müxtəlif sahələr üzrə monoqrafiyalar, tarix, siyasət, fəlsəfə, incəsənət və başqa mövzuları əhatə edən minlərlə kitab toplanmışdır. Bu fakt göstərir ki, o, yalnız idarəçilikdə deyil, intellektual müstəvidə də daim inkişafda olan bir şəxsiyyət idi.

Onun irsini davam etdirən Prezident İlham Əliyev və Birinci vitse-prezident Mehriban xanım Əliyeva da bu ənənəni uğurla davam etdirir, kitaba, elmə və mədəniyyətə xüsusi diqqət yetirirlər. Heydər Əliyev Fondunun təşəbbüsü ilə nəşr olunan kitablar, ölkədə keçirilən beynəlxalq kitab sərgiləri, müasir kitabxanaların yaradılması, oxu mədəniyyətinin inkişafına yönəlmiş layihələr bir daha sübut edir ki, bu ideoloji xətt davamlıdır və strateji əhəmiyyətə malikdir.

Professor Kərim Tahirovun dediyi “Ulu Öndər Heydər Əliyev kitabları çox sevirdi” fikri, həm də gənclərə bir çağırışdır. Bu fikir gənc nəslə demək istəyir ki, əgər siz də böyük uğurlar əldə etmək, xalqınıza və dövlətinizə layiqli xidmət göstərmək istəyirsinizsə, kitab oxuyun, maariflənin, bilik qazanın. Çünki kitab insanın təkamül yoludur, zəkanın açarıdır, mənəvi zənginliyin başlıca mənbəyidir.

Nəticə etibarilə, Heydər Əliyevin kitab sevgisi sadəcə şəxsi maraq deyil, milli strateji xətt idi. Bu sevgi onun bütün həyat və fəaliyyətində – siyasətində, idarəçilik fəlsəfəsində, mədəniyyətə və elmə yanaşmasında öz əksini tapmışdır. Bu gün bu dəyər cəmiyyətin müxtəlif təbəqələrində, xüsusilə də ziyalılar və mədəniyyət xadimləri arasında yaşadılır və təbliğ edilir.

Beləliklə, bu fikir – “Ulu Öndər Heydər Əliyev kitabları çox sevirdi” – həm keçmişin işığı, həm bu günün yol göstəricisi, həm də gələcəyin zəmanəti kimi dəyərləndirilməlidir. Bu sevgi bizi maariflənməyə, inkişaf etməyə, milli-mənəvi irsimizi yaşatmağa çağırır. Professor Kərim Tahirovun bu dərin məzmunlu və mənalı fikri əslində Azərbaycan ziyalısının və vətəndaşının yol xəritəsi olmalıdır.

Dilşad Əhmədova
Baş redaktor